асирак — [اسيرک] 1. шакли тасғири асир 2. пораи харбузаю тарбуз, карч … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
барг — [برگ] 1. узви аз ҳаво ва аз нури офтоб ғизогирандаи дарахт ва растаниҳо 2. порчаи хамири тунук кардашуда, ки ба он самбӯса, тушбера ва ғ. мепечонанд 3. порае аз харбузаву тарбуз, ки баъд аз коса кардан аз кӯндалангаш бурида мешавад; барги карам… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
варқонӣ — [ورقاني] лаҳҷ. тарзи ҷӯякашии киштҳои палакӣ, ки ба замини тухмкошташуда ҷӯя накашида, як дафъа об мемонанд ва баъд аз хишова ва таноб партофтани палаки харбузаву тарбуз ва ғ. дар он ҷӯя мекашанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вашанг — [وشنگ] 1. милаи оҳанӣ, ки бо он пунбаро аз пунбадона ҷудо мекунанд 2. лаҳҷ. тӯдаи харбузаю тарбуз ва м. инҳо; вашанг вашанг тӯб тӯб, хеле зиёд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гӯшт — [گوشت] 1. ҷисми мулоими сурхранги рӯи устухонҳо ва зери пӯсти инсон, ҳайвонот ва парандагон: гӯшти гов, гӯшти гӯсфанд, гӯшти гӯсола, гӯшт гирифтан, гӯшт фурӯхтан, гӯшт хӯрдан; гӯшти бирён гӯшти дар равған бирёншуда; гӯшти лаҳм гӯшти беустухони… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
думча — [دمچه] 1. шакли тасғири дум 2. қисми охири чизе; канораи борики чизе 3. бот. ҷои бо танаи растанӣ пайвандшавии мева, банд: думчаи ангур (ё мавиз), думчаи харбуза; думча додан тамом пухтани харбуза ё тарбуз, ки бо андак даст расондан аз палак ҷудо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
карҷ — [کرج] порчаи камоншакл буридашудаи харбуза ва тарбуз, қош … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
коса — [کاسه] зарфи чуқури даҳанфарохи аз пиёла калонтар барои таомхӯрӣ: косаи чинӣ, косаи сафолӣ, косаи чӯбин, косаю табақ; косаи сангпушт устухони сипармонанд, ки сангпушт дар он ҷо гирифтааст; косаи сар ниг. косахона ( и сар); коса кардан ду ё чор… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қалам — I [قلم] а 1. афзорест найин, чӯбин ё филизӣ, ки ба воситаи он хат менависанд, хома, килк; қалами абрӯ қалами махсус барои ороиши абрӯи занон; қалами мӯин ниг. мӯ(й)қалам; қалами нақшакашӣ қалами филизӣ, ки нӯги дулабаи он ғафсу борик карда… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лӯнда — [لونده] 1. гирд, гирда, курашакл, кулӯла: санги лӯнда, қанди лӯнда, лӯнда будани тарбуз 2. як порча чизи суроби гирд дошта, кулӯла: як лӯнда қанд, ҳалво; марди лӯндаи фарбеҳ марди миёнақади фарбеҳ; ҳарфҳои лӯнда лӯнда ҳарфҳои ба қад кӯтоҳу ба бар … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ